Dit bericht is overgenomen uit de Sumarreheide website uit ~ 2016 destijds in beheer door Wolter Kloosterman († 2019) en dochter Greetje Altena-Kloosterman.
De lytse buorren oan ‘e rane sa’n bytsje tusken dyk en tün dêr is de hünetippelzone dêr rinne hünen op ‘e strün dêr hingje hiele fijemde geurkes de measte hünen wurde sljocht en yn allerhande kleurkes leit dêr wat in hün dêr docht
al rint Kkske kreas in rüntsje
har hüntsje skyt yn eigen tün
en Jan en Foekje harren hüntsje
giet leaver seis wat op ‘e strün
Pyt en Janny’s aide knarre
rint net sa goed, mar da’s gjin strop
sy lüke ’t hüntsje yn in karre:
dan stiet de wrald dochs op syn kop
refrein: in hüneriem dy hat twa einen
ien foar de hün, ien foar de hdn
en fan dizze beiden
hat it hüntsje grif it meast ferstan
wat is it dat dy hünbesitter wer hyltyd nei dit gers ta lukt binne’t al dy hünesnjitters wêrtroch’t de wrald opwinend rükt of wanke wylde avontoeren jo witte feaks net hoe’t it kin mar gauris op de fijemdste oeren komst dêr de fijemdste minsken tsjin
soms moatsto nedich efkes paffe of foar in praatsje op in paad dan litst de hüntsjes mar wat blaffe dy hawwe sa har eigen praat elk minske hat ferlet fan oandacht dat’s krekt itselde foar in hün as dat net slagget leit as oanklacht de hünestront noch op ‘e grün
sa komsto Toet ek faak temjitte want dy giet grutte slaggen om har Jan dy lit it samar sitte giet nei tsien meter al werom mar Toet en Likeltsje dy rinne mei harren hüntsjes elke dei do moatst wol tusken beide hinne elk brükt in kant fan de wei
